Ook in Chiang Rai een duidelijke tendens: alles wordt professioneler
Het naaiatelier ziet er ongelooflijk opgeruimd uit: nieuwe kasten, betere verlichting en het oogt allemaal veel professioneler. Ze werken ook meer op bestelling. De internationale school van Pattaya had net 200 draagtassen met een geborduurde band en de schoolnaam. En een hotel in Chiang Mai geeft groepen die er meerdere dagen verblijven een geschenkje tijdens het ontvangst diner: portemonnees en sleutelhangers gemaakt door het naaiatelier in Chiang Rai.
De speciale naaimachine om t-shirts te maken draait ook op volle toeren. Ze leveren aan het personeel van de andere “Good Sheperds” projecten, alle leerlingen dragen ze en de vrouwen die in het centrum werken verkopen deze ook op de markt. Vermits iedere dag in Thailand een eigen kleur heeft , moet iedereen 7-tal t-shirts hebben.
De bakkerij, opgestart tijdens de covid periode om een aantal vrouwen die in het naaiatelier werkten toch nog wat inkomen te bezorgen, draait na lang zoeken ook volop. De verkoop van de cake’s bleef grotendeels beperkt tot de feestdagen in de tempel omdat veel mensen het financieel moeilijk hebben en zich alleen op speciale dagen dagen een extraatje kunnen veroorloven.
Vier meisjes ontwikkelden als eindwerk een prima recept voor kleine, met fuit gevulde koekjes, gekleurd met plantaardige, natuurlijke kleurstoffen. De kleuren zijn daardoor beperkt tot licht groen, geel en roze. De koekjes zien er op het eerste zicht uit als zeepjes omdat ze de vorm hebben van bloemen of visjes. De vulling varieert in functie van de rijping van de verschillende fruitsoorten in de schooltuin.
De koekjes worden vooral naar Bangkok gestuurd waar ze in hotels, kerken en scholen verkocht worden. Zuster Louise van het Fatima Center in Bangkok heeft een heel breed netwerk waardoor ze steeds nieuwe afzetmogelijkheden vindt. De koekjes kunnen verkocht worden per stuk, per 2, 4, 6, of 10, afhankelijk van de bestelling en de locatie.
Er zijn een 200-tal meisjes uit verschillende hill tribes betrokken bij het project, allemaal tussen de 8 en 18 jaar. De meesten volgen les in de openbare scholen van Chiang Rai, maar 22 onder hen volgen speciale lessen in het centrum. Het gaat om meisjes om uiteenlopende redenen geen enkele schoolervaring hebben, die het gewone schoolleven psychisch niet aankunnen of die to oud zijn om nog naar het reguliere schoolsysteem over te stappen. De aangeboden beroepsmodules leveren een gekwalificeerd getuigschrift af en via staatsexamens halen ze ook allemaal het getuigschrift lager onderwijs.
Ze kunnen ook opleidingen volgen tot kinderverzorgster of bejaardenhelpster, opleidingen die door de overheid ter plaatse gegeven worden in een opleiding opgebouwd uit modules.
De meisjes verblijven in het internaat omdat ze te ver wonen, omdat de huisvesting zo minimaal is dat ze er niet kunnen studeren, of omdat de thuissituatie niet veilig is. Elke week bezoekt de staf de verschillende dorpen, en de dorpschef houdt hen op de hoogte van gewijzigde gezinssituaties. Veel kinderen wonen er bij een grootouder omdat de ouders niet voor hen kunnen zorgen. Ouders werken bijvoorbeeld in Bangkok of andere steden waar meer werk is of zitten in de gevangenis voor drugshandel. Bij het wegvallen van de grootouders komen de kinderen meestal terecht bij een ander familielid dat vaak de eigen kinderen al niet optimaal kan grootbrengen waardoor ze het gevaar lopen aan mensenhandelaren verkocht te worden.
Maandelijkse bijeenkomsten, in telkens een ander dorp, worden georganiseerd door de staf van het centrum. Er zijn workshops rond voeding en hygiëne, rechten en plichten, opvoeding en seksualiteit. De leerlingen afkomstig uit de dorpen waar de bijeenkomsten doorgaan geven zelf de workshops voedig , zodat ze kunnen tonen wat ze al geleerd hebben zowel op gebied van biologische groenten- en fruitteelt en het verwerken en bewaren van de oogst. Meisjes die die de opleiding kinderverzorgster volgden, geven workshops over gezonde baby- en peutervoeding, over verzorging en spelen met je (klein)kind. De studenten bejaardenverzorging controleren ieders bloeddruk en nemen een test af om vroegtijdig diabetes op te sporen. Waar er nood is aan verdere medische begeleiding neemt het centrum die taak op zich samen met het dorpshoofd. Mensen weten vaak niet waar ze recht op hebben en bij welke instanties ze moeten zijn voor de juiste medische opvolging.
Op ongeveer 2,5 km van het centrum ligt de tuin van het Youth Center. Elke ochtend starten de meisjes uit het Youth Center die een beroepsopleiding volgen daar met het werk in de tuin. Ze fietsen er samen met Zr. Supatra heen. Het werk bestaat uit water geven aan de groenten in de serre, het wieden en schoffelen tussen de groentenbedden, het oogsten van groeten en fruit voor het middagmaal en eventueel voor verkoop op de lokale markt als er een grote dagopbrengst is.
De serregroenten doen het goed en vaak is er voldoende om extern te verkopen. In de rest van de tuin worden veel groenten en fruit gestolen voordat we rijp zijn en kunnen geoogst worden. Het terrein heeft dan wel een poort, maar langs de verschillende zijden kan men door het struikgewas in de tuin komen. Buurtbewoners nemen om te verkopen op de lokale markt. De serregroenten blijven grotendeels ongemoeid omdat dit gewassen zijn waarvan het duidelijk is dat ze deze niet zelf gekweekt kunnen hebben.
Tot twee keer toe werd een bewaker aangesteld die op het terrein woont, maar in beide gevallen bleek het iemand die niet ingreep of zelfs actief meewerkte aan het illegaal oogsten. Vermits er heel veel armoede is en grote werkeloosheid, vooral onder de jongens, wordt er momenteel oogeluikend toegestaan dat buurtbewoners kleine hoeveelheden nemen om zelf te overleven. De politie controleert wel vaker, omdat er ook veel hangjongeren rond het terrein te vinden zijn. Deze hangjongeren worden vaak geronseld door dealers, wat de veiligheid in de streek niet ten goede komt.
De kleinere schooltuin levert ook groenten op en ieder plekje geschikte grond rond het centrum wordt beplant met kolen. Een kleine paddenstoelenhut levert voldoende oogst voor eigen gebruik in het centrum.
